امام جمعه موقت اصفهان گفت: مرحوم حجه‌الاسلام مظاهری یکی از نمونه‌های برجسته تبلیغ عملی بود که همواره در میان مردم حضور داشت و به آنها خدمت می‌کرد
حجه‌الاسلام محمدتقی رهبر، امام جمعه موقت اصفهان با اشاره به اینکه سابقه آشنایی ایشان با حجه‌الاسلام مظاهری به دهه ۴۰ شمسی برمی‌گردد، اظهار کرد: حجه‌الاسلام مظاهری جزء منبری‌های برجسته اصفهان بودند که با بیانات بلیغ و مبانی اسلامی مطمئن به ارشاد و هدایت مردم می‌پرداختند. کمتر نقطه‌ای را در اصفهان می‌توان یافت که ایشان در آنجا منبر نرفته و کمتر کسی هست که منبر ایشان را درک نکرده باشد.
وی افزود: حجه‌الاسلام مظاهری دعای ابوحمزه ثمالی را در اصفهان پایه‌گزاری کردند که در شب‌های ماه مبارک رمضان با حضور بیش از هزار نفر برگزار می‌شد و اگرچه در این اواخر قادر به انجام این کار نبودند، ولی همواره جلسات دعای ایشان فضایی مملو از موعظه، ارشاد، هدایت و توسل بود.
حجه‌الاسلام رهبر ادامه داد: ایشان از دهه چهل در صف مبارزین و انقلابیون قرار داشتند، وفادار نظام و هوادار پیروی از امام بودند و تا پایان حیات نیز در هر جمعی که به این مناسبت برپا می‌شد، در صدر آن جمع جای داشتند.
وی با بیان اینکه حجه‌الاسلام مظاهری در خدمات اجتماعی از موفق‌ترین روحانیون اصفهان به شمار می‌رفتند، گفت: هر کجا قرار بود بیمارستان، مدرسه یا قرض‌الحسنه‌ای تأسیس شده یا هر عمل خیر دیگری انجام شود، ایشان یکی از اعضای مؤثر و مروج آن محسوب می‌شدند. حجه‌الاسلام مظاهری با عزت و کرامت زیست و با احترام از دنیا رخت بربست و حضور مردم در مراسم تشییع و خاکسپاری ایشان، نشانه نفوذ آن مرحوم در وجدان عمومی مردم اصفهان است.
امام جمعه موقت اصفهان اضافه کرد: حجه‌الاسلام مظاهری به لحاظ زبانی، فکری و روحی در انجام امور خیر پیشقدم بود، سعادتمندانه زیست و سعادتمندانه از دنیا رفت، البته جای شخصیت‌هایی نظیر ایشان خالی است.
وی تصریح کرد: کسانی مثل ایشان می‌توانند الگوهای شایسته‌ای برای طلاب، روحانیون، مبلغین و فضلا باشند تا بدانند که در میان مردم حضور داشتن و خدمت به آنها، بالاترین و بهترین تبلیغ عملی به حساب می‌آید. اگر مردم ببینند که ما در کنارشان هستیم و برای آنها قدم برمی‌داریم، نوعی تبلیغ عملی است، چنانکه امام صادق(ع) فرمودند مردم را با عمل خود تبلیغ کنید و مرحوم مظاهری یکی از نمونه‌های برجسته در زمینه تبلیغ عملی بوده و زندگی‌شان مملو از نقاط قوت و ارزشی بود.